Design trends

قالب های تزریق پلاستیک: انواع، کاربرد ها و روش تولید

قالب‌های تزریق پلاستیک یکی از پرکاربردترین ابزارها در صنعت تولید قطعات پلاستیکی هستند. این روش که به عنوان Injection Molding شناخته می‌شود، به دلیل دقت بالا، سرعت تولید زیاد، و قابلیت تولید انبوه قطعات با کیفیت یکنواخت، در صنایع مختلف از جمله خودروسازی، لوازم خانگی، تجهیزات پزشکی و بسته‌بندی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فرآیند تزریق پلاستیک

فرآیند تزریق پلاستیک شامل چندین مرحله اصلی است:
۱. ذوب مواد اولیه: مواد پلاستیکی به صورت گرانول یا پودر در داخل قیف دستگاه قرار گرفته و به سمت سیلندر گرم‌شونده هدایت می‌شوند.
۲. تزریق مواد مذاب: مواد پلاستیکی ذوب‌شده توسط یک ماردون چرخشی تحت فشار بالا به داخل حفره‌های قالب تزریق می‌شوند.
۳. خنک‌سازی و جامد شدن: پس از پر شدن قالب، مواد مذاب درون آن خنک شده و شکل نهایی خود را می‌گیرند.
۴. باز شدن قالب و خروج قطعه: قالب باز شده و قطعه تولیدی توسط سیستم‌های پران خارج می‌شود.
۵. پرداخت و کنترل کیفیت: قطعه نهایی بررسی شده و در صورت نیاز عملیات تکمیلی مانند برش زوائد یا رنگ‌آمیزی روی آن انجام می‌شود.

اجزای قالب تزریق پلاستیک:

یک قالب تزریق پلاستیک از چندین بخش اصلی تشکیل شده است:
 صفحات قالب: شامل دو بخش نیمه ثابت (کویته - Cavity) و نیمه متحرک (هسته - Core) که هنگام بسته شدن، فضای حفره‌ای لازم برای شکل‌گیری قطعه را ایجاد می‌کنند.
• سیستم راهگاهی (Runner System): شامل کانال‌هایی است که مواد مذاب را از نازل دستگاه تزریق به داخل حفره قالب هدایت می‌کند.
• سیستم پران (Ejection System): پس از خنک شدن، قطعه را از قالب خارج می‌کند.
• سیستم خنک‌کاری (Cooling System): شامل کانال‌هایی برای گردش آب یا روغن خنک‌کننده جهت کاهش زمان چرخه تولید و جلوگیری از تغییر شکل قطعه.
• سیستم تهویه (Venting System): برای خروج هوای محبوس درون قالب در هنگام تزریق پلاستیک به کار می‌رود.

انواع قالب‌های تزریق پلاستیک:

قالب‌های تزریق پلاستیک بسته به نوع کاربرد و طراحی به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند:
۱. قالب‌های تک‌حفره‌ای (Single Cavity): فقط یک قطعه در هر چرخه تولید می‌کنند و برای تولید قطعات خاص با تیراژ پایین مناسب هستند.
۲. قالب‌های چندحفره‌ای (Multi Cavity): چندین قطعه مشابه را در یک چرخه تولید کرده و باعث افزایش بهره‌وری می‌شوند.
۳. قالب‌های دوقلو (Family Mold): برای تولید چند قطعه غیرمشابه به طور همزمان استفاده می‌شوند.
۴. قالب‌های سه‌صفحه‌ای (Three-Plate Mold): دارای سیستم راهگاهی مجزا بوده و برای تولید قطعات پیچیده مناسب هستند.
۵. قالب‌های داغ‌رو (Hot Runner Mold): در این قالب‌ها، سیستم راهگاهی گرم نگه داشته می‌شود تا از هدررفت مواد جلوگیری شود.
۶. قالب‌های اینسرت (Insert Mold): برای قالب‌گیری قطعاتی که دارای یک بخش فلزی یا غیرپلاستیکی هستند (مانند پیچ‌ها و اتصالات الکتریکی) به کار می‌روند.

مواد مورد استفاده در قالب‌گیری تزریقی:

انتخاب مواد اولیه در قالب‌گیری تزریقی به ویژگی‌های مکانیکی، حرارتی و شیمیایی قطعه بستگی دارد. برخی از رایج‌ترین مواد عبارتند از:
 پلی‌پروپیلن (PP): سبک، ارزان، و مقاوم در برابر مواد شیمیایی.
• پلی‌اتیلن (PE): انعطاف‌پذیر و مقاوم در برابر ضربه.
• اکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS): مستحکم، مقاوم در برابر ضربه و دارای سطحی صاف.
• پلی‌کربنات (PC): شفاف و بسیار مقاوم در برابر ضربه.
• پلی‌آمید (PA - نایلون): مقاوم در برابر سایش و دارای خواص مکانیکی عالی.
• پلی‌استایرن (PS): ارزان و شکننده، مناسب برای تولید ظروف یک‌بار مصرف.

 

 

مراحل طراحی قالب تزریق پلاستیک:

طراحی قالب تأثیر زیادی بر کیفیت قطعه نهایی، هزینه تولید و بهره‌وری دارد. مراحل طراحی قالب شامل موارد زیر است:
۱. تحلیل محصول: بررسی ابعاد، جنس، تلرانس‌ها و نیازهای عملکردی قطعه.
۲. انتخاب نوع قالب: مشخص کردن تعداد حفره‌ها و نوع سیستم راهگاهی.
۳. طراحی سیستم راهگاهی و پران: برای اطمینان از پرشدن کامل حفره و خروج مناسب قطعه از قالب.
۴. تحلیل خنک‌کاری: طراحی کانال‌های خنک‌کننده برای کنترل دمای قالب.
۵. شبیه‌سازی فرآیند تزریق: استفاده از نرم‌افزارهایی مانند Moldflow برای بررسی جریان مذاب، نقاط تنش و احتمال ایجاد نقص در قطعه.
۶. ساخت قالب: استفاده از ماشین‌کاری CNC، وایرکات و EDM برای ساخت دقیق اجزای قالب.

 

مشکلات رایج در فرآیند تزریق پلاستیک:

برخی از عیوب رایج در قالب‌گیری تزریقی و راه‌های رفع آن‌ها عبارتند از:
• خطوط جوش (Weld Lines): در نقاطی که جریان مواد مذاب به هم می‌رسند، ایجاد می‌شود. راه‌حل: افزایش دمای مذاب یا تغییر در طراحی قالب.
• کاهش ابعاد (Shrinkage): به دلیل انقباض مواد هنگام خنک‌شدن اتفاق می‌افتد. راه‌حل: اصلاح سیستم خنک‌کاری یا تغییر مواد اولیه.
• تاول و حفره‌های داخلی: ناشی از گیر افتادن هوا در قطعه. راه‌حل: بهبود سیستم تهویه قالب.
• لبه‌های زائد (Flash): به دلیل فشار بیش از حد مواد مذاب از قالب بیرون می‌زند. راه‌حل: تنظیم فشار تزریق یا بهبود طراحی قالب.

 

کاربردهای قالب‌گیری تزریقی:

• خودروسازی: تولید قطعات داخلی و خارجی مانند داشبورد، سپر، و قطعات موتوری.
• لوازم خانگی: تولید بدنه جاروبرقی، یخچال، و ماشین لباسشویی.
• صنایع پزشکی: تولید سرنگ‌ها، محفظه‌های دارویی، و تجهیزات جراحی.
• الکترونیک: تولید بدنه موبایل، لپ‌تاپ، و اتصالات الکتریکی.
• بسته‌بندی: تولید درب بطری، ظروف پلاستیکی، و بسته‌بندی‌های انعطاف‌پذیر.

 

قالب‌های تزریق پلاستیک نقش حیاتی در تولید قطعات پلاستیکی دارند و طراحی صحیح آن‌ها می‌تواند هزینه‌های تولید را کاهش داده و کیفیت محصولات را افزایش دهد. پیشرفت‌های فناوری مانند چاپ سه‌بعدی قالب و سیستم‌های هوشمند کنترل فرآیند آینده این صنعت را متحول خواهند کرد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *